فیبر سینگل مود یک نوع رایج از فیبر نوری است که برای انتقال داده در مسافت‌های طولانی استفاده می‌شود.

فیبر single-mode یکی از دو نوع فیبر نوری است که نوع دوم آن را فیبر مالتی مود می‌گویند.

فیبر نوری سینگل مود یک رشته فیبر شیشه‌ای تک است که برای انتقال سینگل مود یا اشعه نور استفاده می‌شود.

فیبر نوری single-mode تنها یک حالت انتشار دارد، و در مقایسه با فیبر مالتی مود، می‌تواند پهنای باند بالاتری را منتقل کند؛ با این حال، لازم است یک منبع نور با عرض طیفی باریک داشته باشد.

نام‌های دیگر فیبر سینگل مود

فیبر single-mode به‌عنوان فیبر نوری single-mode، فیبر یونی مود، فیبر مونو مود و موج نوری سینگل مود نیز شناخته می‌شود.

فیبر نوری سینگل مود سرعت انتقال بسیار بالاتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد، علاوه بر این نزدیک به ۵۰ برابر مسافت بیشتری را نسبت به فیبر مالتی مود پوشش می‌دهد.

با این حال، فیبر single-mode گران‌قیمت‌تر از فیبر multi-mode است.

در میان تمام تفاوت‌های بین فیبر single mode و فیبر مالتی مود، اصلی‌ترین وجه تمایز آن عبارت است از تفاوت اندازه در هسته‌های فیبر و همچنین کاهش یا تضعیف وابسته به آن و پهنای باند فیبر نوری.

بخش‌های مختلف فیبر نوری

فیبر نوری شامل سه بخش اصلی است: هسته، روکش و پوشش یا سپر. مرکزی‌ترین بخش فیبر نوری، هسته است.

هسته همان محلی است که نور از طریق آن حرکت می‌کند. هسته فیبر نوری single mode بسیار کوچک‌تر از هسته فیبر مالتی مود است. سه اندازه قطر اساسی برای هسته فیبر وجود دارد.

فیبر نوری single mode دارای قطر هسته اسمی µm ۹ است، در حالی‌که فیبر مالتی مود غالبا قطر هسته µm ۵۰ یا µm ۶۲.۵ دارد.

هسته کوچک، به همراه موج نور تکی، هرگونه انحراف ایجاد شده به واسطه همپوشانی پالس‌های نور را از بین می‌برد، و تضعیف سیگنال حداقلی را به همراه سرعت انتقال بالا عرضه می‌کند.

در مقابل، مالتی مود پهنای باند بالایی را با سرعت بالا در فواصل متوسط در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

ترکیب و همسو کردن فیبرها اصلا توصیه نمی‌شود. اگر قصد دارید یک فیبر single-mode را به یک فیبر مالتی مود متصل کنید، ممکن است به کاهش db ۲۰ بیانجامد که ۹۹٪ از توان کلی است.